Carry van Lexmond we Carry on hartverwarmende vakanties

Over mij

Toen ik als klein meisje vrolijk en onbezorgd op mijn kamer aan het spelen was en mijn ouders binnen kwamen, zag ik meteen dat er iets ergs aan de hand was. Mijn oom, 30 jaar oud, vrouw en 2 jonge kinderen, was overleden. Jong als ik was had ik er nooit eerder bij stil gestaan dat dit soort dingen kunnen gebeuren. Hoe onvoorstelbaar en onbegrijpelijk  was dat? En hoe moest het ooit nog goed komen met mijn tante en haar 2 kinderen? Er werd niet echt over gesproken. Maar het maakte een onuitwisbare, diepe indruk op mij en ik hoopte dat niemand ooit zoiets zou hoeven meemaken.
Sneller dan me lief was leerde ook ik dat geluk, verdriet, verlies en afscheid nemen bij het leven hoort.

In juni 1996 werd ik voor de eerste keer weduwe, in 2017 voor de 2e keer.
Ik ben Carry van Lexmond (1965), oprichtster- eigenaresse van de reisorganisatie “we Carry on”.

“Je zult niet alles wat je overkomt in de hand kunnen houden, maar je kunt beslissen om je er niet klein door te laten krijgen.”

– Maya Angelou

we Carry on

Tegenslagen, moeilijke momenten, angsten, twijfels, frustratie, onzekerheden. We hebben er allemaal mee te maken. Of het nou gaat om het verlies van je partner of kind door overlijden, het verlies van een baan, relatie  of van je gezondheid;  je verandert er voorgoed door, het is een onderdeel geworden van jou en van je leven.

Hoe kan je dit verwerken?

Het is een vraag die mij vaak gesteld wordt. Ik heb ervaren dat daar geen handleiding voor is en ook geen kaart waarop je een bepaalde weg uitstippelt. Er is geen klok die de tijd aangeeft en zegt dat het nou maar eens klaar moet zijn. Een ingrijpend verlies verwerk je niet, je leert er mee te (over) leven!
Iedereen doet dat op zijn of haar eigen manier. Ik  ging allemaal leuke dingen doen en wilde zoveel mogelijk genieten, het kon immers allemaal zo ineens over zijn. Ook stortte ik mij volledig op mijn werk als leerkracht in het Speciaal Basisonderwijs. Hoe groter de uitdaging des te blijer ik er van werd.

Letterlijk afstand nemen door op vakantie te gaan heeft me geholpen.

Daarnaast ging ik veel op reis. Letterlijk afstand nemen en me verbazen over zoveel moois dat ik onderweg tegenkwam waar ik, ondanks of juist dankzij alles, intens van kon genieten heeft me enorm geholpen. Na eerst veilig met vrienden mee op vakantie te zijn gegaan volgde al gauw de groeps- en singlereizen. Daar merkte ik hoe enorm confronterend het is om tussen de gezinnen, honeymooners en zoekende singles te verblijven. Ik voelde me er met mijn verhaal vaak ongemakkelijk, onbegrepen en bij vlagen zelfs ongelukkig. Mijn masker ging op. Ik hield me groot en kon niet mijn op dat moment kwetsbare zelf zijn. Inmiddels zwerf ik met veel plezier in mijn eentje de hele wereld over.

Sta stil bij je gevoel en je verdriet.

“Haren kammen en lippenstift op!” Anders gezegd; “Niet zeuren, schouders eronder en doorgaan”, “carry on”. Die strategie bleek lang mijn redding totdat het zich tegen me ging keren. Er was een andere aanpak nodig. Inmiddels lukt het mij beter om niet meer voor mezelf, mijn verlies en gevoel weg te rennen maar om te accepteren dat het er is, er bij stil te staan en te omarmen.

Het leven is kort. Ik ben mijn hart gaan volgen en combineer met  “we Carry on” mijn opgedane levenservaring, mijn compassie en mijn passie voor reizen.

Waarom we Carry on?

In een alsmaar doordraaiende wereld is er weinig tijd, begrip en erkenning voor mensen die met rouw & verlies te maken krijgen. In het algemeen hebben we onvoldoende geleerd om hier mee om te gaan. Naast dat het je eigen verantwoordelijkheid is om je verdriet en rouw bespreekbaar te maken en te verweven in je leven is er ook de maatschappij die daar een grote rol bij kan spelen. Het mag en kan niet zo zijn dat een collectieve ongemakkelijkheid m.b.t rouw ervoor zorgt dat we liever wegkijken en stilzwijgen om zo de ander onbegrepen, niet gezien en alleen met zijn of haar verdriet achter te laten.

Ik wil hier met ‘we Carry on’ aandacht voor vragen en iedereen die er mee te maken heeft gekregen of krijgt met een paar heerlijke dagen, tijdens een korte vakantie, een hart onder de riem steken.
Jij gaat dit overleven en er valt nog genoeg te beleven!
Want we carry on, maar dan wél met aandacht voor jouw rouw, met zorg en tijd voor jezelf!

Lekker even weg, herkenning, erkenning, verbondenheid, ontmoeten, omarmen en loslaten, troost, ontspanning, persoonlijke aandacht, plezier hebben, genieten, verwend worden en tot rust komen. Dat heb je zo nu en dan en misschien nu wel meer dan ooit nodig!
Dit zou je zelf een ander toch ook gunnen?

Ik ontmoet je graag  tijdens één van deze hartverwarmende vakanties!

Bekijk alle vakanties