December, feestdagen of vreesdagen?

December, feestdagen of vreesdagen?
Een maand vol warmte, liefde, gezelligheid en feestdagen. Maar hoe is dat wanneer je iemand moet missen? Aan de ene kant genieten aan de andere kant verdriet en gemis dat juist in deze periode van het jaar sterker voelbaar is dan anders. Hoe ga je hier nou mee om?

Overal lichtjes

De winkelstraat ziet er weer schitterend uit. De etalages zijn op hun mooist. Stijlvolle feestkleding, cadeautjes, prachtige kerstversieringen en overal lichtjes. Ik ben er dol op. Een Piet wordt  omringt door kinderen die met verwachtingsvolle ogen een beetje verlegen in zijn buurt rondhangen. Je weet maar nooit of hij nog wat snoepgoed gaat strooien. Die aanblik tovert een glimlach op mijn gezicht en brengt me in gedachten terug naar vroeger.

Stralend klein meisje

Met z’n allen naar oma waar we hyper de pieper zitten te wachten op het moment dat er van voor naar achter hard op de ramen werd gebonsd en we verschrikt van onze stoel de lucht in springen. De zwarte hand die daarna tevoorschijn komt strooit snoepgoed de kamer in waarna alle kleinkinderen in kruimeldieven veranderen. Vervolgens rent iedereen gillend door elkaar heen op zoek naar de grote zak die  zoals altijd achter de schuifdeuren van de serre staat. Ik zie mezelf daar weer in de kamer op de stoel zitten. Een stralend klein meisje met veel praatjes. Voor niemand bang maar wél voor Zwarte Piet.

De realiteit van nu

December, een feestmaand vol warmte, liefde, gezelligheid en samenzijn met vrienden en familie. Ik geniet er intens van en tegelijkertijd voel het ook als de angst van het kleine meisje voor Zwarte Piet. Dat wil ik niet maar het is de realiteit van nu. December is een maand van tegenstrijdige gevoelens en emoties geworden waarin het gemis sterker is dan anders. Want in gedachten zie ik óók een lege stoel naast me aan tafel, maak je een grap waar je zelf het hardst om moet lachen, ben jij jouw overheerlijke Boeuf Bourguinon mét geheim ingredient aan het koken, kruip ik lekker tegen je aan op de bank en zingen we enthousiast mee met het ” it’s the most wonderful time of the year.”

Zorg en aandacht

Het contrast tussen de in kerstsfeer omgetoverde buitenwereld en dat wat ik nog regelmatig van binnen voel  is groot. Je ziet het niet aan me. Maar de pijn van die onzichtbare wond kan me altijd overvallen. De komende weken zal ik die wond vaker gaan voelen. En dat is OK. Ik zal er goed voor zorgen. Gemakkelijk is dat niet. Maar het helpt wanneer ik me omringd weet door mijn dierbaren. Dat jouw naam bij alle feestelijkheden gewoon genoemd wordt. Wanneer er herinneringen worden gedeeld, de mooie en de slechte. Dat ik de mogelijkheid heb om me even terug te trekken, ik de dagen niet vol plan en de frisse buitenlucht op zoek.

Dankbaarheid

December, de maand waar ik van geniet en die ik tegelijkertijd vrees. Een maand van geluk en van verdriet. Maar wanneer ik denk aan wat mij vreugde bracht begint er een hartverwarmend gevoel van dankbaarheid door mij te stromen. En precies dát maakt alles veel lichter. Ik hoop dat jij samen met je dierbaren goed voor jouw wond zorgt. Dat je doet wat goed voelt voor jou! En dat je volop geniet van al het moois, liefs en goeds dat er tijdens deze moeilijke dagen nog steeds is.
Ik wens je veel licht(heid) in deze donkere maanden toe!