Hoor ik dat nou goed? Ik kijk even naar links waar een lieve vriendin van me aan tafel zit en zie een open mond en ogen op stokjes. Ja, dat heb ik dus echt goed gehoord. Er volgt een stilte vol ongeloof. En net wanneer ik me bedenk dat dit toch wel één van de meest bizarre opmerkingen is die je kan maken nadat er iemand overleden is, doet hij er nog een schepje bovenop. “Nou ik denk zelfs dat er geen enkele man is die ooit nog wat met u wil beginnen want u bent veel te gevaarlijk!”
Hij windt er geen doekjes om
De beste man heeft zich goed ingelezen voordat hij dit gesprek begon. Dat moet ik hem nageven. Hij windt er ook niet bepaald doekjes om. Dat vind ik wel prettig eerlijk gezegd. Alles beter dan een olifant in de kamer waar niemand over spreekt of naar durft te vragen. Het zou ook heel goed een ironische grap van mij kunnen zijn wanneer ik deze opmerkingen zélf had gemaakt. Maar een volstrekt onbekende die mij mag informeren over een product dat interessant voor me zou kunnen zijn?
Medeleven betuigen
Je bent het vast met me eens dat je medeleven betuigen best lastig is. En dat, hoewel zijn intenties vast goed waren, deze meneer de plank behoorlijk mis slaat. Toch komt er heel wat wonderlijks voorbij. Toen Ronald overleed was het maar goed dat we niet getrouwd waren en geen kinderen hadden. Want wie wil er nu een weduwe en kinderen van een ander? Na het overlijden van Jo was het min of meer mijn eigen schuld. Dat had ik kunnen weten gezien het leeftijdsverschil. Het is ook niet gek dat hij nog maar 1x in je droom is verschenen. Daar heeft hij geen tijd voor want hij is feest aan het vieren met zijn vrouw daarboven. Of, ik weet wat het is. Mijn cavia is ook dood.
Het is toch allemaal goed bedoeld?
Als ik al zin en het lef had om hier op te reageren werd me dit niet bepaald in dank afgenomen. Het is toch allemaal goed bedoeld? Maar betekent dit dan dat je alles zomaar kan zeggen? En moet ik het vervolgens dan maar met een glimlach op mijn gezicht incasseren? Alsof het me niets doet en ik niet mag voelen wat ik voel.
Kijk die meneer hier bij mij aan tafel weet bijvoorbeeld niet dat ik op zaterdagavond bij voorkeur alleen thuis zit. Waarom? Wanneer je leven je lief is, is het beter om dan niet in mijn nabijheid te zijn. Volstrekt idioot maar dat is wat mijn brein me nog vaak vertelt. Er is namelijk bij herhaling gebleken dat er op zaterdag rond een uur of 21.30 dierbaren in mijn omgeving sterven. Ik ben gevaarlijk, inderdaad. Zie hier het restant en de gevolgen van wat angst en een trauma met je kan doen.
Die trouwerij zou in het voorjaar plaatsvinden. En kinderen? Wat had ik ze graag samen gehad! Leeftijdsverschil? Het verdriet is er toch echt niet minder om. Het beeld van een feestvierende partner die geen tijd voor me heeft terwijl mijn wereld net is ingestort, daar word ik ook niet bepaald vrolijk van. Over die cavia zwijg ik liever. Maar ook naar hoor.
Laat vóóral wat van je horen maar denk wel een beetje na
We kennen allemaal wel van die “oeps” momenten. Waarvan je achteraf denkt dat had ik beter iets anders kunnen zeggen of doen. Je wilt iemand niet onbedoeld kwetsen. Na een verlies (door overlijden, van baan, gezondheid, relatie) ligt alles nóg gevoeliger. Het feit dat je stilstaat bij het verdriet, de tijd neemt om te luisteren, over je eigen drempels wilt stappen en er ook ná het medeleven bent, is hartverwarmend en werkt helend. Dus laat vóóral wat van je horen, maar denk wel een beetje na. Dat is eigenlijk wat ik hier mee aan wil geven
Rouw gaat niet alleen over verlies en verdriet maar tegelijkertijd over liefde, geluk en blijdschap. Het geeft verdieping, kan verbinden en ons op die manier dus óók heel veel moois en waardevols opleveren.
Wat heb je dit goed geschreven. Echt zo ontzettend kwetsend wat je beschrijft. Heel erg triest. Zulke opmerking branden vast nog een tijd na. Goed dat je dit onderwerp aansnijdt!
Fijn om te horen Marieke. Het dubbele is dat het niet kwetsend bedoeld is maar wel zo over kan komen. Het is goed om je daar ook bewust van te zijn.
Dankjewel voor je reactie!
Carry, ik zit dit met open mond te lezen. Hij kan het misschien niet zo bedoeld hebben gezien wij de toon niet horen maar zijn woordkeuze 🥴
Erg schrijnend. Jij bent een kanjer!
De man had echt géén idee Manon dus in hoeverre kan je het iemand dan kwalijk nemen. Dit is wel een van de meest vreemde dingen die gezegd zijn hoor maar ik kan er zo nog wat opnoemen. Er is nogal wat ongemakkelijkheid rondom het thema en dan gaan we soms hele rare dingen zeggen en doen blijkt. Dat hoor ik van veel mensen. Vandaar dat ik het graag beter bespreekbaar maak en af en toe de knuppel in het hoenderhok gooi om het maar zo te zeggen 😉
Dankjewel voor je reactie!
Oh wat erg!!Zeg dan…”Ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet”
Dat is een hele goede Anita. Wanneer je niet weet wat je zeggen moet dan zeg je dat gewoon. Aan de andere kant is het ook goed om rustig aan te geven wat een voor jou pijnlijke opmerking met je doet. Dan wordt een ander zich daar meer bewust van en zal de volgende keer wel beter nadenken. Tenminste, dat hoop ik dan maar.